woensdag 16 september 2009

Vuurwerk aan vulkaan Arenal

We steken het mooie Lago de Arenal over om de gelijknamige vulkaan te bezoeken. We laten ons vertellen dat slechts 20 % van de bezoekers de vulkaan wolkenloos te zien krijgt en het ziet er niet naar uit dat wij bij de gelukkigen horen. Onze wandeling naar de voet van de vulkaan vatten we aan in de plensende regen. Wanneer we dichterbij de rokende reus komen horen we precies donder, maar het is het geluid van Arenal die de laatste decennia continue lava-stenen spuwt.

Arenal verstopt zich nog even in een klein wolkenkleedje, maar na een nachtelijke wandeling naar het uitzichtpunt krijgen we het spectakel in volle glorie te zien. De natuur laat ons wederom klein voelen!

Na ons nog eens gewassen te hebben in een van de warmwaterrieviertjes, die Arenal hier welig laat tieren, laten we (het veramerikaanste) Costa Rica achter ons voor een van de armste landen van Latijns Amerika: Nicaragua.

Op zoek naar giftige (en gekleurde) kikkertjes in Monteverde

Monteverde is de groene long van Costa Rica, al ziet de omgeving er niet bepaald hetzelfde uit als tien jaar geleden. Iedereen lijkt wel tours te verkopen voor een van de zovele canopy tours of sky walks die je dichter bij de natuur zouden brengen, maar in werkelijkheid hebben de aanhoudende apenkreten (meestal de "Oh my Gooods" uit Amerikaanse kelen) de andere apen en de meeste dieren al lang verjaagd.
.
.
.

Wij gaan hier op zoek naar de kleine kleurrijke giftige kikkertjes en na enige zoektocht moeten we ons tevreden stellen met een ontmoeting achter glas in de frog pond. Costa Rica, een nieuw Amerikaans Disneyland!
.
.
.
.
.

dinsdag 8 september 2009

(Duik)paradijs op aarde: Isla del Coco

Zo vaak kwijlden we op foto's van een van 's werelds beste onderwaterparadijzen, zo vaak hoorden we verhalen van een van de laatste plaatsen op aarde waar gigantische scholen “hammerhead haaien” leven. Isla del Coco,” Jurassic Park eiland”, was normaal gezien een bestemming waar wij alleen maar van konden dromen, wegens het hallucinante prijskaartje. Tot we plots een ongelooflijke last minute aanbieding kregen en na veel overleg (en centen tellen) beslisten om 10 dagen op duikcruise te gaan naar Isla del Coco.

Enkele dagen later begonnen we aan onze 36 uren durende overtocht naar het magische Isla del Coco aan boord van de luxueuze Undersea Hunter. We zijn nog geen kwartier onderweg wanneer walvissen ons vergezellen… een voorbode van een fantastische trip!

We snappen al snel waarom deze plaats een van de wereld beste duikplaatsen wordt genoemd, wanneer we tijdens onze eerste duik een whale shark (‘s werelds grootste vis) zien, bij de tweede duik vergezeld worden door een groep dolfijnen en later op die dag onze eerste hammerhead haaien bewonderen. De volgende zeven dagen duiken we vier keer per dag, tot 35 meter diep om elke keer opnieuw ons te verbazen over al het moois. Overal waar je kijkt zwemmen haaien. De ongevaarlijke whitetips zijn zo talrijk dat je na een tijdje geen aandacht meer aan ze schenkt. Het zijn de hammerheads met hun ongewone vorm die de hoofdattractie vormen. We hebben geluk, we zien vele scholen, met als hoogtepunt een duik waar we meer dan 400 exemplaren “hamerhoofden” tellen!!!


Maar niet alleen de duiken maken deze trip zo memorabel. Er heerst een goede sfeer aan boord, we worden goed verwend door de crew en alhoewel we als “arme” backpackers een beetje de speciallekes zijn smeden we goede vriendschappen. De balans is duidelijk: we hebben het gevoel iets unieks beleefd en gezien te hebben, en dat is alle geld in de wereld waard!


Een fantastische kortfilm over Isla del Coco kan hier je in vier delen online bekijken.

En hieronder een iets amateuristischer filmpje aan boord van de undersea hunter.

Een blij weerzien in San Jose

Voor de tweede keer op een jaar het gevoel hebben van thuis te komen (na India), ver weg van huis, is een luxe, een ongelooflijk gevoel, een voorrecht. Exact tien jaar geleden kwam ik als uitwisselingsstudente terecht te huize Segura, een ongelooflijk warm nest dat na zoveel tijd niets van zijn gastvrijheid verloren heeft. Het wordt een blij weerzien en een blijde kennismaking voor Bert met, uiteraard, een gastronomische verwennerij (vooral voor Goele) van geplette bonen, gebakken bananen en Imperial biertjes.